Dečko koji obećava

Slobodan je uzoran mladić kako od njega očekuju njegovi ugledni i situirani roditelji. Dobar je student, ima devojku kojom će da se oženi jer je iz „prave“ porodice, dok ga jednoga dana verenica, u nastupu ljubomore, ne udari veslom po glavi…
Kao da mu je to i bilo potrebno, Slobodan postaje slobodan, baca se naglavačke u svet bez obaveza, u svet panka i roka, toliko različit od onoga u kojem se do tada kretao. I u tom svetu on ima uspeha.
To traje do trenutka kad padne sa motora koji je sastavni deo novog života.
I to opet na glavu… Oni koji ga neguju su iz sveta iz kojeg je otišao. Taj ga isti svet vodi pred oltar i sve je opet po starom.

„Dečko koji obećava” je jugoslovenski film snimljen 1981. godine. Režirao ga je Miloš Miša Radivojević, a scenario je napisao Nebojša Pajkić. Pajkićevo obožavanje novog holivudskog filma i opusa reditelja Nikolasa Reja učinilo je da „Dečko koji obećava” postane jedan od stožera srpskog žanrovskog filma osamdesetih.

U Rejevom filmu glumio je Džems Din. Zanimljivo je da se glavni junak u filmu „Dečko koji obećava” zove Slobodan Milošević, kao što se zvao i budući predsednik Srbije i Jugoslavije koji je u to doba bio na početku karijere, a da je film snimljen iste godine kada umire predsednik Jugoslavije Tito.
Ulogu Slobodana „buntovnika bez razloga”, pobunjenika protiv titoističkog sistema maestralno je odigrao Aleksandar Berček. Bizarna slučajnost sa izborom imena glavnog junaka u ostvarenju Miše Radivojevića pretvorila se kasnije u realnosti u svojevrsnu zonu sumraka raspadajuće Jugoslavije.
Teoretičari kulture slažu se da niko nije uspeo da na jednom mestu objedini atmosferu, vrednosti i ideje „novog talasa“ jugoslovenske kulture kao što su to učinili Miša Radivojević i Nebojša Pajkić u filmu „Dečko koji obećava“. Snimljen 1981. godine u jeku nove umetnosti koja je zarazila Jugoslaviju, prepun duha borbe protiv konvencija i okoštalih društvenih normi, ovaj film je godinama množio svoje obožavaoce. Mnogi, koji ga nisu razumeli tada, a ni danas, i dalje ga smatraju kontroverznim i subverzivnim. U prilog tome najčešće pominju depresiju, sivilo i bunt protiv svega što se smatra društvenom normom, što čini osnovnu nit filma.

U filmu se pojavljuju – glume i sviraju – ikone muzičkog „novog talasa „- Dušan Kojić Koja, Ivica Vdović, Srđan Šaper, Vlada Divljan… Film je na najbolji način obojen muzikom bendova u kojima su svirali, što je od njega napravilo verovatno prvi film džuboks u jugoslovenskoj kinematografiji. U filmu se pored ostalih pojavljuju Idoli, Koja i VD koji su tada sa Milanom Mladenovićem činili sastav Šarlo Akrobata. Koja je radio muziku za ovaj film.